Hogar Casa Main

Onze laatste dagen in Bolivië brengen we door in Hogar Casa Main, een opvangtehuis voor meisjes tot de leeftijd van 18 jaar (of langer zelfs als ze studeren), onder de vleugels van de zusters en Don Bosco.
Omdat er hier een Belgisch project loopt, en omdat er een vergadering gepland is met de zusters, verblijven we de laatste dagen in dit tehuis. De meisjes weten dat we komen en ontvangen ons met hetzelfde verlangen als wij uitkeken naar Sinterklaas. Voor hen is dit een aangenaam intermezzo -zelfs met een écht cadeautje voor sommigen. Ze klampen ieder van ons aan voor een beetje affectie en vragen uitgebreid naar hun Belgische peter of meter.
We vertrekken vanuit Santa Cruz met foto's, een pak brieven en een warm gevoel voor wat het project voor deze meisjes kan betekenen.

Onze trip zit erop. Wij keren terug met een hoop verhalen en aangename herinneringen aan wat een prachtige vakantie was.
Roos, Beeb, Caroline en Dorine hopen dat jullie door deze blog een beetje konden meereizen!

Tot later - Haste luego

2 dagen in de voetsporen Che Guevara

Twee dagen in de voetsporen van Che Guevara en zijn guerillacompanen in Bolivië. Che (geboren: Ernesto) Guevara, arts, schrijver, politieker, strateeg : aanbeden door de enen, verguisd door de anderen. Na een succesverhaal in Cuba, meebepaald door zijn vriendschap met Fidel Castro, een poging tot "libertad in Congo"  uiteindelijk de terugkeer naar Zuid Amerika via Bolivië ter uitbreiding van de macht aan het volk met de bedoeling een verenigd vrij Zuid-Amerika.
Een man met een missie, uiteindelijk ingerekend door de Boliviaanse overheid met steun van USA, verraden door de plaatselijke bevolking van Higuera, vermoedelijk uit schrik voor die haveloze bende die ze geworden waren. Che wordt in Higuera op 8 oktober 1967 geëxecuteerd op 39 jarige leeftijd. Het is meteen het einde van een revolutionair tijdperk in de regio.
Wij volgen de sporen en de laatste dagen  van de overgebleven Che- getrouwen tot de plaats waar Che ingerekend werd, ondervraagd, veroordeeld, geëxecuteerd, tentoongesteld, begraven ...
De terugweg  van Higuera naar Samaipata is weliswaar naar beneden, maar de putten in de weg en de stenen op het wegdek schudden de auto en de inzittenden hevig door elkaar. Waar we op de heenweg een platte band moeten vervangen, gaat de terugweg 'zorgeloos'. Er wacht ons een rustige avond in Samaipata. We kunnen beginnen uitkijken naar de ontmoeting met de zusters van Casa Main, de kinderen mét een Belgische 'madrina' in Casa Main. We maken plannen om de weeskinderen een fantastische herinnering te bezorgen dankzij de gulle steun van de Belgische 'madrinas'
We denken al een beetje aan ... thuis!!!

Na een laatste shoppingronde in Cusco op vrijdag, vliegen we op zaterdag van Cusco via La Paz (Bolivië) met een binnenvlucht naar Santa Cruz en dan verwachten we een kort ritje met een taxi naar Samaipata. Eerst missen we de aansluiting, waardoor we pas om 20u30 aan de rit van 120 km of goed drie-en een half uur schudden en botsen op Boliviaanse grond beginnen. Zondagmorgen maakt veel goed als we vriendelijk ontvangen worden door het Hollands koppel dat deze B&B al tientallen jaren uitbaat. Een lokale chauffeur wordt ingehuurd om ons naar plaatselijke Inka (of vroegere bewoners) ruines en waterval in de omgeving rond te rijden. Onze overjaarse chauffeur met dito auto ontpopt zich tot een toewijdde gids. Intussen moeten we al bijna geen uitleg meer krijgen over het leven, de religie en de bouwstijl van de bevolking van  vóór 1500 ,AD te begrijpen.
De waterval blijkt dienst te doen als zondagse badplaats, inclusief picknick. De frigoboxen zouden niet misstaan in playa Blankenberge.
Terwijl we ons moreel voorbereiden op de Che route, die we in de sporen van Che Guevara gaan volgen, genieten we op plaza mayor van Samaipata van een biertje of Caiperinha.
Moet het nóg méér zijn?

 

Dag naar de Machu Picchu

​

De Machu Picchu, verborgen vallei van de Inka's, valei die niet in de grijpgrage en verwoestende greep van de Spaanse conquistadores gevallen is en in 1911 ontdekt wordt door Haram Bishram. Sindsdien zijn er grote stukken blootgelegd en is er veel gekend over het leven van dit volk en hun levenswijze. We verkennen de stad onder voordurende uitleg van gids Eloy.

Caroline en Dorine halen de top van de Machu Picchu Mountain, een lastige, steile klim van 2400m naar 3068m.
Beeb en Roos kozen ervoor om met de gids terug naar beneden te gaan. Nog wat genieten van het dorp .

Julia's Place

​

Na een helse rit in een camionette met zotte chauffeur zijn we blij als we aankomen in Julia's place, door sommigen Julia's secret garden genoemd, omdat je er overal mandarijnen, appelsienen, bananen van de bomen kan trekken. Ze laten de vruchten aan de bomen hangen, omdat deze vruchten onvoldoende opbrengen om ze te oogsten. Ze rotten tot compost als niemand ze eerder van de bomen trokHun activiteiten hebben zich verlegd van colabladen, verboden door de overheid, naar organische koffie. De cooperatieve haalt in Europa onder de namen Machu Picchu koffie of koffie cooperatieve Curzo een eerste prijs. Nadat we de koffie bij Julia geproefd hebben, gaan we er zeker naar op zoek in België.In de volgende morgen gaan Caroline en Dorine met de gids een stukje van de Inkatrail lopen. Beeb en Roos bleven op de koffieplantage voor een workshop met cacao. We gingen op zoek naar de cacaoplant, de enige vrucht die groeit op de stam. Er werd ons getoond hoe er varianten worden gemaakt. Een boom kan tot 10 varianten hebben. Na het drogen, bakken en pellen, werden de bonen gemalen tot een PURE choladepasta. Die werd dan gekookt met water tot chocolademelk. De pasta konden we proeven, puur, met banaan of met honing, QUE APHRODISIAQUE. Na afscheid genomen te hebben van familie Julia werden we via taxi en trein terug verenigd met onze vrienden in Aquas Caliente, aan de voet van de MachupicchucuIntussen hebben Caroline en Dorine er een training opzitten om klaar te zijn voor de klim van de Machu Picchu mountain, hoog boven de ruines,na het geleid bezoek aan de vallei van de Machu Picchu.

rauwe cacaobonen

cacaovrucht

1.  pure cacao

 koffiebonen

jonge koffieplanten

​

Cuzco - Niños hotel - Zonnetempel

Cuzco ,centrum van het oude Inkarijk, hedendaagse uitvalsbasis voor toeristen op weg naar Machu Picchu.

Moderne stad, proper en vol shops...

De stad herbergt oude Inkatruïnes naast Christelijk geïnspireerde gebouwen die de Spaanse conquistadores als het ware bovenop de heilige Inkaplaatsen bouwden.
De zonnetempel is daar het mooiste voorbeeld van: het goud van de Inka's werd verscheept naar Spanje en op de muren verrees een kerk van Dominicanen.

Vermeldenswaardig in Cuzco is het Niños project van Jolanda Vandenbergh, een Nederlandse die in 1996 start met de opvang van straatkinderen. Het Niñosproject is intussen uitgegroeid tot 3 hotels verspreid over Cuzco en een dagopvang voor begeleiding van meer dan 600 kinderen. Wij logeren in één van de Niñoshotels en worden vriendelijk bediend door volwassenen die  vanuit het project een leven opgebouwd hebben vér weg van wat hun op straat te wachten stond.

Maandagmorgen vertrekken we naar Ollaytantambo, vandaar verder naar de koffieplantage bij Julia, om op te trekken op donderdag naar Machu Picchu. Vermoedelijk zal er weinig internetverbinding zijn en volgt verder verslag op vrijdag.

​​

Vlucht van de condor. 
Voor dag en dauw naar de vallei van de condor, een canyon waar de condor gespot wordt. In de bus ernaartoe geeft de gids een uitleg over de verschillen tussen mannetjes met kroon, vrouwtjes zonder,... Condors zijn monogaam en kweken samen hun jong gedurende twee jaar. De vader leert het jong vliegen vanaf de leeftijd van 11 maanden. We zien een indrukwekkend schouwspel van condors. 
In de namiddag kiezen we voor een wandeling op de Andespaarden, de beste manier om tussen de terrassen te wandelen,in het landschap opgenomen worden, deel uitmaken van de weidse en ruige natuur. Caroline kan prat gaan op een eerste paardentocht, voor de anderen was het minstens een hele tijd geleden. De sterke paarden nemen ons veilig mee langs diepe afgronden op smalle paden, soms op steile klimmen, soms over smalle bruggetjes. De kleine paarden doen het allemaal. Het blijft een mooie herinnering. 
Daarna brengt gastheer "Chocolate" ons naar de 'openbare' thermale baden. 40 graden Celsius in het openbaar bad. Lokale bevolking zit zich vrolijk te scheren, te wassen,... Wij warmen onze spieren op en genieten... Het is al donker als we terug aankomen op onze slaapplaats, waar de gastvrouw (altijd in traditionele klederdracht) ons opwacht met een warme maaltijd. 
We zoeken tijdig ons hard bed met hard hoofdkussen op en beseffen opnieuw hoeveel geluk we hebben om dit samen mee te maken.